De Azoren bestaan uit negen bewoonde, en acht onbewoonde eilanden. Ze liggen zo’n kleine 1400 km van Europa, en meer dan 2000 km van Amerika. Best afgelegen dus. Er zijn geen oorspronkelijke bewoners, en de eilanden zijn dus anders dan bijvoorbeeld Amerika ook echt ontdekt. Ergens ongeveer rond de 9e eeuw zijn ze bezocht door Vikingen, maar deze hebben zich niet blijvend gevestigd. Dat werd anders na de ontdekking door Portugese zeevaarders in de 15e eeuw. Ze onderkenden het strategische belang, en hebben de eianden blijvend bevolkt. De eilanden horen ook nu nog steeds bij Portugal en zijn daarmee ook onderdeel van de Europse unie.

De eilanden hebben een vulkanische oorsprong. Dat wordt al direct duidelijk bij de aankomst per vliegtuig, met een schitterend uitzicht op een van de grote kratermeren, de Sete Cededas. Ooit was dit het binnenste van een vulkaan. Nadat de top is ingestort is een grote krater overgebleven.
Je kunt een wandeling maken over de rand van de krater, met schitterende uitzichten op het meer.

Aan de andere kant van het eiland ligt nog zo’n groot kratermeer, het Lagoa do Fogo

Naast de kratermeren blijkt de geologische aard van het eiland ook uit de vulkanische bronnen op diverse plaatsen op het eiland.

Water is in overvloed, langs de bergen zijn fraaie watervallen.

Aan het eind van de 19e eeuw werd de theeteelt op San Miguel geïntroduceerd. Dit is decennia lang een belangrijke bron van inkomsten geweest. Op het hoogtepunt waren er 62 plantages. Er zijn nu nog twee plantages over.

Flora en fauna
Omdat de eilandengroep al sinds haar ontstaan afgescheiden is van het vasteland, zijn er behalve later geïmporteerde koeien en konijnen niet veel dieren op het land. Wel is Sao Miguel rijk aan vogels die hier even uitrusten wanneer ze op doortocht zijn vanuit Europa naar andere oorden. Bijzonder is de Azorengoudvink, die alleen op Sao Miguel voorkomt. Die hebben we niet gespot, wel de door mensen geïmporteerde en nu veel voorkomende rivierkreeft. Ze nemen al snel een verdedigende houding aan (wat begrijpelijk is, ze worden in restaurants opgediend al delicatesse).

Gezien de ligging in het midden van de Atlantische oceaan speelt water een belangrijke rol. Er is een grote haven waarmee zeeschepen kunnen aanmeren. En in het verleden was de walvisvangst een belangrijke bron van inkomsten. Nu worden de inkomsten verkregen door het aanbiededen van excursies. Op hoge plaatsen op het eiland spotten waarnemers waar de walvissen zich bevinden, waarna de boten snel die plaats opzoeken. In onze situatie jammer genoeg vergeefs. Maar gelukkig waren er wel dolfijnen en een mooie regenboog.