Misschien leuk om te weten: de naam aalscholver is ontleend aan de Latijnse naam Phalacrocorax Carbo, wat letterlijk zeeraaf betekent. Je zou het ook kunnen opvatten als zeerover, en eigenlijk is dat zo gek nog niet. Het is een krachtige vogel die buitengewoon behendig is in het vangen van vis. Bij vissers is hij daarom niet echt populair, omdat zij denken dat de aalscholvers de vissen voor hen weg roven, en dat ten koste van hun vangst gaat. Natuurlijk een fabel, want de vangst van de aalscholvers staat in geen verhouding tot hun eigen (over)bevissing.
Hij ziet er in elk geval uit alsof hij weet wat hij wil – en dat is ook zo.
Af en toe zoekt hij een lekker plekje in de zon op om zijn vleugels te laten drogen.
Het zijn goede vissers. Soms maken ze ruzie met elkaar over de gevangen vis.
In China maken vissers handig gebruik van de vaardigheden van de aalscholver. Nog voordat de eieren uitkomen worden de jonge vogels weggenomen bij de ouders. De visser voedt ze zelf verder op, en neemt zo de plaats van de ouders over. Als ze groot zijn gaan ze mee vissen. Dat wil zeggen: de aalscholver duikt en vangt de vis. Maar omdat hij een ring om zijn nek heeft gekregen kan hij de vis niet doorslikken, en heeft geleerd om die af te geven aan de visser. Die beloont hem daarvoor met een stukje vis, waarna hij opnieuw duikt om nog verder vis te vangen.
