De foto hier boven is in 1997 gemaakt in Yangshuo in China. In een wondermooi landschap ontmoeten twee vrouwen elkaar op een brug. Graag wil ik deze website zien als een digitale brug waarop ik u kan ontmoeten en mee mag nemen naar de mooie plaatsen en momenten die ik als fotograaf heb mogen vastleggen in beelden.
Voor een deel omvat deze website foto’s van reizen door landen en streken met relatief nog onbedorven landschappen, en culturen waarin op grond van soms eeuwenoude tradities er nog enige mate van evenwicht is tussen mensen en hun natuurlijke omgeving.
Voor ander deel richt de website zich op natuurfotografie, met bijzondere aandacht voor alles wat loopt, kruipt, zwemt of vliegt. Soms groot, soms – in de macrofotografie – heel klein.
De onbedorven landschappen, oude culturen en de natuur hebben gemeen dat ze kwetsbaar zijn. De wereld verandert snel, en niet in hun voordeel. Misschien mag deze website een kleine bijdrage leveren aan uw aandacht voor, en uw hulp bij het behoud van deze kwetsbare waarden.
Technische aspecten
Ik fotografeer sinds het begin van de jaren ’70. Na eerst enige tijd een kleinbeeldcamera te hebben gebruikt begon het meer serieuze werk met de aanschaf van mijn Mamiya 645 camera in 1976. In plaats van de bij kleinbeeldcamera’s gebruikte negatieven van 3,6 bij 2,4 cm resulteerden de opnamen met deze camera in negatieven van 6 bij 4,5 cm. In oppervlakte is dat een verschil van 8,64 cm2 en 27 cm2, waardoor met de Mamiya opnames van beduidend betere kwaliteit mogelijk waren.
Een nadeel was wel dat de kosten vrij hoog waren. Er zaten maar 15 opnames op één filmpje (tegen 36 bij kleinbeeld fotografie). In ordegrootte telden de kosten van het filmpje en het ontwikkelen daarvan op tot omgerekend ca. één Euro per negatief. En daar kwamen dan de kosten van het afdrukken nog bij. Het gevolg was dat je heel voorzichtig omging met het aantal foto’s dat je maakte.
Ik heb de Mamiya 645 gebruikt tot 2006. Daarna ben ik overgestapt naar de Nikon F-60, later de Nikon D200 en nu de Nikon D500. Daarbij heeft de overstap naar de digitale fotografie ook geleid tot een overstap naar andere typen lenzen. In het analoge tijdperk werd aanvankelijk nog beperkt gebruik gemaakt van telelenzen. De vaste lenzen waren van aanmerkelijk betere kwaliteit dan de telelenzen, en het heeft lang geduurd voordat telelenzen van gelijkwaardige kwaliteit beschikbaar kwamen. In het Mamiya-tijdperk maakte ik gebruik van twee lenzen van 55 en 150 mm. Een groot verschil met nu, waarin ik beschik over een Nikon 70-300 telelens, en sinds korte tijd ook over een Sigma 150-600 telelens en een Nikon 105 mm macrolens.
Tot slot zijn er enorme ontwikkelingen op het gebied van beeldbewerking. In het analoge tijdperk was je ofwel aangewezen op afdrukken bij de centrales, of zelf hobbyen in een doka. Met de komst van de digitale fotografie zijn vergaande vormen van beeldbewerking op de PC mogelijk geworden. Omdat ik slechts beperkte correcties in de foto’s wil aanbrengen maak ik zelf gebruik van Photoshop Elements, een relatief nog eenvoudig programma.
Voor de website betekent het bovenstaande dat alle foto’s tot en met 2006 nog gemaakt zijn met een analoge camera. Om ze geschikt te maken voor deze website zijn de negatieven gescand, en zijn waar nodig krasjes etc. geretoucheerd. Door het relatief grote negatiefformaat leidt dit tot een alleszins redelijke kwaliteit, maar heeft de mate van detaillering ten opzichte van de huidige camera’s met vele miljoenen pixels toch wel enige beperkingen.